Crimi Neel Deel 1
Mooie opdracht.... ik mag zorgen voor 10 generaties, en alle generaties na mij moeten hetzelfde beroep kiezen als ik, of dat wel gaat lukken? Met mijn italiaanse inslag weet ik hoe koppig ik zelf kan zijn en ik doe het liefste precies dat wat ik zelf wil. Ik ben een charmante man, heb een vlotte babbel, kan dolenthousiast raken over de kleinste dingen. Ik heb alleen een beetje gekke inslag en dat is dat ik wel heel erg graag spulletjes jat van andere sims. En terug geven... nee daar doe ik uiteraard niet aan. Mijn wens is om een meesterdief te worden, ik denk niet dat ik daar nou te veel moeite voor hoef te doen, het zit me namelijk in mijn bloed. Ik ben gecreëerd door jolovesyouall ze heeft hoop ik, wel een beetje knappe sim van me gemaakt, en met het start kapitaal wat ik kreeg is er meteen een gemeubileerd huisje voor me gekocht.
Nou kijk, kan niet zeggen dat het er slecht uit ziet. Alles wat ik nodig heb om te starten staat erin.
Terwijl jo nog staat te kijken naar de inrichting, neem ik de benen, ik ren door de wijk heen en kom een sportschool tegen.
Terwijl jo nog staat te kijken naar de inrichting, neem ik de benen, ik ren door de wijk heen en kom een sportschool tegen.
Behalve dat ik hier wat mensen leer kennen zijn er godzijdank ook spiegels. Mijzelf zo eens goed bestuderend, vind ik het een knap stukje werk
Ik ben wel wat nieuwe luitjes tegen het lijf gelopen daarover later meer..., eenmaal terug thuis probeer ik mijn honger te stillen met zelf gebakken wafels. Zoals je ziet loopt dit helemaal niet goed af, de hele boel gaat in de hens, godzijdank is er een alerte brandweer in de wijk die meteen reageerd op mijn paniek telefoontje. Aangezien ik ook bijna geen cent meer heb kan ik niet eens het totaal verbrande fornuis vervangen. Het zal moeten wachten tot ik een paar centen her of der gestolen heb. Ik ga dr maar eens een nachtje over slapen.
Zodra ik wakker word kleed ik mijzelf aan en kijk eens om me heen. Ik word er niet vrolijk van, door dat verbrande fornuis gaat mijn humeur naar beneden. Ik besluit terug te gaan naar de sportschool. Leuke is dat ik daar mooi van alle faciliteiten gebruik kan maken zonder er een cent voor te hoeven betalen. Ze hebben er gratis eten, een tv, een heerlijk ligbad, lekkere douches en vooral veel vrouwelijk schoon!! Ik snap niet dat jo dat huis voor me heeft gekocht, eigenlijk is alles hier voorhanden en had ik die centen mooi zelf kunnen houden. Ik vermaak me hier prima in ieder geval. Het trainen van mijn italiaanse lijf vergt wel wat inspanning, maar als ik zie hoe de dames er met een schuin oog naar kijken ga ik weer vlotjes door! Daarbij als goed inbreker heb je wel een goed getrainde body nodig, je snapt het wel voor het snel weg glippen.
Weer thuis gekomen, ja ik ben toch weer naar huis gegaan al is het maar omdat in de sportschool geen bedden staan....heb ik op de bank even rustig het dagelijkse krantje gelezen.
Er word om een hulpje gevraagd in een louche pakhuis, en aangezien ik net de rekeningen heb betaald die in mijn brievenbus lagen moet ik zorgen voor wat inkomsten. Dat van die rekeningen snap ik niet helemaal, wat moet ik daar nou mee? Ben hier net en ken me nu al scheel betalen? Dat malle fornuis moet ook vervangen worden, ik kan niet meer koken op dat afgefikte ding. Uit de koelkast eet ik af en toe een boterhammetje jam, maar echt lekker vind ik het niet. En het mooiste is ik heb geen boeken nog in huis waaruit ik ook maar iets zou kunnen leren hoe ik in hemelsnaam iets kan koken zonder de boel in vlammen op te laten gaan. En dan het geld probleem... Ik pak de telefoon en vraag aan de telefoniste of er een zaak is waar ik mijn spullen kan ruilen voor praktische zaken. Ze verbind mij door met het louche pakhuis, dat is toevallig zeg, kan ik er meteen een sollicitatie gesprek van maken. Ik maak een leuke deal, als ik morgen al wil beginnen, zijn ze bereid een stoel om te ruilen voor een boekenkast. Wat wil je als sim nou nog meer? Twee vliegen in een klap!! De volgende ochtend word ik opgehaald door een collega men is erg van het zuinige en laat collega's carpoolen.
Er word om een hulpje gevraagd in een louche pakhuis, en aangezien ik net de rekeningen heb betaald die in mijn brievenbus lagen moet ik zorgen voor wat inkomsten. Dat van die rekeningen snap ik niet helemaal, wat moet ik daar nou mee? Ben hier net en ken me nu al scheel betalen? Dat malle fornuis moet ook vervangen worden, ik kan niet meer koken op dat afgefikte ding. Uit de koelkast eet ik af en toe een boterhammetje jam, maar echt lekker vind ik het niet. En het mooiste is ik heb geen boeken nog in huis waaruit ik ook maar iets zou kunnen leren hoe ik in hemelsnaam iets kan koken zonder de boel in vlammen op te laten gaan. En dan het geld probleem... Ik pak de telefoon en vraag aan de telefoniste of er een zaak is waar ik mijn spullen kan ruilen voor praktische zaken. Ze verbind mij door met het louche pakhuis, dat is toevallig zeg, kan ik er meteen een sollicitatie gesprek van maken. Ik maak een leuke deal, als ik morgen al wil beginnen, zijn ze bereid een stoel om te ruilen voor een boekenkast. Wat wil je als sim nou nog meer? Twee vliegen in een klap!! De volgende ochtend word ik opgehaald door een collega men is erg van het zuinige en laat collega's carpoolen.
Na mijn werk heb ik genoeg geld om t gasfornuis te vervangen. Maar erop koken durf ik niet. Ik zie dat men de stoel inderdaad vervangen heeft voor een boekenkast, en het geluk is met mij. Er zit een kookboek bij!! Met het boek duik ik op de bank en al lezende leer ik beetje bij beetje dat er zout op eten hoort te zijn? Het geluk is verder ook met de domme zoals jullie weten, en na de 1e dag werken ben ik morgen lekker vrij. Ik hoef me niet te haasten en bedenk me wat ik eens met mijn vrije tijd zal gaan doen. In de sportschool heb ik een lekker ding zien rondhangen, ik denk dat ik daar mijn aandacht eens op ga vestigen als ik de kans krijg. Whaa, ik rek me uit, en duik lekker mijn bedje zo in, morgen weer een dag.
Heerlijk uitgeslapen en nee nog steeds niet gebruik durven maken van mijn fornuis. Ik heb het vandaag bij een kommetje cornflakes gehouden. Als ik buiten in mijn tuintje sta, komt mijn bazin voorbij gelopen. Dit is een perfecte gelegenheid voor me om eens nader kennis te maken. je weet maar nooit waar het goed voor is. Ik merk al snel dat de dame dezelfde ambities heeft als ik, namelijk veel geld in de portemonnee. Ze verteld me dat ik er wel kom met hard werken of via het welbekende ellenbogenwerk. Met dat laatste ben ik meer bekend dan met hard werken. Daar is nog nooit iemand rijk van geworden hoor. Voor ik het weet verstrijken de uren, ik wuif mijn bazin snel gedag, eet nog even een snelle hap, spring onder de douche en ga op zoek naar de dame uit de sportschool.
De dame uit de sportschool....Agnes Rimpelbil???
Hoe heeft ie het kunnen uitzoeken? Dat zullen we te weten komen in de volgende updates....
